چندی ایست که می گویند زبان زردشت همان پارسی باستان بوده است. هنگامی هم که به دنبال بحث با طرف گوینده باشیم به نا کجا آباد می رسیم. گاهی می شود از اسلام سر در میاوریم گاهی از زندان بابل. ولی حقیقت امر چیزی جز فریب کاری نیست.
زبان اوستایی زبان جنوب شرقی بوده و زبانی بوده که در جغرافیای فعلی هند تکلم میشده است. ولی با زبان فارسی باستان هم خانواده بوده است. هم خانواده چیست؟ زبان ترکی و ژاپنی و کره ای و فنلاندی جزو یک خانواده ی زبانی طبقه بندی میشوند که به آنها اورال آلتایی گفته می شود یک ترک زبان هیچوقت زبان ژاپنی را متوجه نمی شود ولی زبانش در دسته بندی با کره ای و ژاپنی قرار می گیرد. حال بگویم ژاپنی به زبان ترکی نزدیک است چیزی جز جهالت محض نیست. ولی ما این جهالت را در نزدیکی به پارسی باستان دانستن و گاهی هم خود پارسی باستان دانستن اوستا می بینیم. این فریب کاری جز برای ارضا عده ای ذوب شده ی جاهل نیست. آنها به چیزی جز فریب مردم نمی اندیشند. چرا باید زبان یک دین را بزور پارسی نشان داد؟ همینک افراد زیادی هستند که فکر می کنند زبان اوستا همان فارسی است و این جز پروپاگاندای افراد پان چیز دیگری نیست. آیا تفکرات آنها سالم است؟